Έγκυρη διάγνωση της δυσλεξίας
Πηγή εικόνας http://www.study-aids.co.uk/dissertation-blog/index.php/psychology-essay-conquering-dyslexia/
Σε όσο μικρότερη
ηλικία περάσει το παιδί από αξιολόγηση, τόσο μεγαλύτερες θα είναι οι
πιθανότητες για πιο έγκυρη διάγνωση. Μιας, και δεν θα έχει βρει ακόμη το
παιδί τρόπους και μηχανισμούς για υπερκαλύψει την όποια δυσκολία του και δεν θα έχουν
επικρατήσει περισσότερο δευτερογενή ψυχολογικά προβλήματα, θα φαίνονται πιο ξεκάθαρα περισσότερα χαρακτηριστικά της δυσκολίας αυτής.
Η διάγνωση της δυσλεξίας γίνεται σε
ειδικά διαγνωστικά κέντρα. Ο επίσημος φορέας του Υπουργείου Παιδείας είναι το ΚΕΔΔΥ (Κέντρο Διάγνωσης Διαφοροδιάγνωσης και Υποστήριξης)
πρώην ΚΔΑΥ. Μιας και υπάρχουν
διαφορετικοί τύποι δυσλεξίας (οπτική, ακουστική και μεικτή) που παρουσιάζουν
επικαλύψεις και ομοιότητες, είναι ανάγκη να τονιστεί ότι κάθε περίπτωση
δυσλεκτικού ατόμου είναι μοναδική και δεν μπορεί να καταρτιστεί μια θεραπευτική
προσέγγιση κοινή για όλες τις περιπτώσεις. Για να εφαρμοστεί όμως το κατάλληλο
εξατομικευμένο πρόγραμμα πρέπει να έχει γίνει έγκυρη διάγνωση.
Βέβαια για να γίνει σωστή
διάγνωση πρέπει να εξακριβωθεί ακριβώς η φύση της διαταραχής. Ακολουθείται η
διαδικασίας της διαφοροδιάγνωσης, δηλαδή του αποκλεισμού άλλων παθήσεων με παρόμοια συμπτώματα. Πρέπει λοιπόν
να ακολουθηθεί η παρακάτω διαδικασία. Είναι πολύ σημαντικό, κατά τη διαδικασία της διάγνωσης, ο γονιός ή ο κηδεμόνας να
απαντήσει σε σχετικό ερωτηματολόγιο και να καταγραφεί το πλήρες ιστορικό του
παιδιού και της οικογένειάς του. Για να διαπιστωθεί αν η αιτία των αναγνωστικών
προβλημάτων του μαθητή είναι η δυσλεξία πρέπει αυτός να αξιολογηθεί με ειδικά
τεστ σε μια σειρά εγκεφαλικών λειτουργιών. Ένα αξιόπιστο εργαλείο αξιολόγησης
πρέπει να περιλαμβάνει πολλά τεστ και διαφορετικές μετρήσεις κάθε αισθητηριακής
περιοχής (οπτική, κινητική, ακουστική, μνημονική και ικανότητα διαδοχής) ώστε
να επιτευχθεί η έγκυρη αξιολόγηση των εγκεφαλικών λειτουργιών, εμπλεκόμενων στη
μαθησιακή διαδικασία (Nisser G. L., n.d.).
Αντιλαμβανόμαστε λοιπόν ότι
η διαδικασία της διάγνωσης δεν αποτελεί απλά την περιγραφή της σχέσης του
δυσλεκτικού μαθητή με το λόγο αλλά περιλαμβάνει την περιγραφή και ερμηνεία του
συνολικού του προφίλ με τις ικανότητες αλλά και τα ελλείμματά του.
Βιβλιογραφία
Κουτάντος, Δ. (2006). ΚΔΑΥ: Αξιολογητές,
διαγνωστικά μέσα, συνεργασία, οργάνωση. Ανακτήθηκε στις 2 Ιουλίου ,2014 από
http://www.eduportal.gr/index.php/articles/special-edu/128-koutantos5
Nisser, G.L. (n.d.). Αξιολογώντας τη Δυσλεξία. Department of
Clinical Neurophysiology, Karolinska Hospital, Stockholm, Sweden. Ανακτήθηκε
στις 2 Ιουλίου, 2014 από http://www.specialeucation.gr/files4users/files/pdf/diagnostikh_aksiologish_math_dyskolion.pd
Πορπόδας Κ. (2003). Διαγνωστική
αξιολόγηση και αντιμετώπιση των μαθησιακών δυσκολιών στο δημοτικό σχολείο
(Ανάγνωση, ορθογραφία, Δυσλεξία, Μαθηματικά). Πάτρα: Έκδοση ΥΠΕΠΘ.
Στασινός, Δ. (2013). Η Ειδική
Εκπαίδευση 2020. Για μια Συμπεριληπτική ή Ολική Εκπαίδευση στο Νέο-ψηφιακό
Σχολείο με Ψηφιακούς Πρωταθλητές. Αθήνα: Εκδόσεις Παπαζήση (Κεφ.
Στασινός, Δ. (2009). Ψυχολογία του Λόγου και της Γλώσσας. Ανάπτυξη και Παθολογία. Δυσλεξία
και Λογοθεραπεία. Αθήνα: Εκδόσεις Gutenberg
