twitter
rss


Η βιομηχανική παραγωγή προϊόντων βασίζεται στη λειτουργία της γραμμής παραγωγής. Αυτή περιλαμβάνει μηχανήματα και λειτουργίες, οργανωμένα και συντονισμένα σε σειρά, με σκοπό την καλύτερη και ταχύτερη παραγωγή των προϊόντων καθώς και τη μείωση του κόστους. Δείτε κάποια παραδείγματα  στην προβολή παρουσίασης με θέμα «Γραμμή παραγωγής» .


 
Τα προϊόντα που παράγονται και οι υπηρεσίες που παρέχονται ταξινομούνται σε τρείς τομείς: τον πρωτογενή, το δευτερογενή και τον τριτογενή τομέα.  Δείτε περισσότερα  στην προβολή παρουσίασης με θέμα «Τομείς παραγωγής»

 

«Νοιάζομαι και Δρω» για 205 εκπαιδευτικούς και 3.300 μαθητές 11-15 ετών σε όλη τη χώρα.
«Πρόκειται για ένα πρόγραμμα που στοχεύει να εμφυσήσει το πνεύμα της ενεργού εθελοντικής προσφοράς στους νέους μπαίνοντας μέσα στις σχολικές τάξεις οργανωμένα και συντονισμένα. Οραμά μας είναι να μπει σε όλα τα σχολεία της χώρας» εξηγεί μιλώντας στο «Βήμα» η κυρία Κατερίνα Ματιάτου, υπεύθυνη του προγράμματος εκ μέρους του Δεσμού. Στην πιλοτική του φάση υλοποιείται σε συνολικά 60 σχολεία μέσω της πραγματοποίησης βιωματικών δράσεων με βασικούς πυλώνες τον εθελοντισμό, την αλληλεγγύη και τον ενεργό πολίτη.

Αναμένεται ότι θα εμπλακούν σε αυτό 205 εκπαιδευτικοί και 3.300 μαθητές, ηλικίας 11-15 ετών, από την Ξάνθη ως την Κρήτη και από τη Λέσβο ως τη Ζάκυνθο. Το «Νοιάζομαι και Δρω» περιλαμβάνει τη χρήση εκπαιδευτικού υλικού που έχει δημιουργηθεί ειδικά για το εν λόγω πρόγραμμα και έχει εγκριθεί από το υπουργείο Παιδείας προκειμένου να εισαχθεί στο ακαδημαϊκό πρόγραμμα των 60 σχολείων. Οδηγοί για τους εκπαιδευτικούς, βιβλίο για τον μαθητή, ψηφιακές δραστηριότητες και ασκήσεις θα είναι προσβάσιμα για όλους τους ενδιαφερομένους μέσω της σελίδας noiazomaikaidrw.gr.
«Το έργο επενδύει στην εκπαίδευση των εκπαιδευτικών ενθαρρύνοντας την καλλιέργεια δεξιοτήτων και εργαλείων» αναφέρει η κυρία Ματιάτου. Στο πλαίσιο αυτό υλοποιήθηκε στην Αθήνα βιωματική επιμόρφωση 120 εκπαιδευτικών από τα σχολεία της πιλοτικής φάσης το τριήμερο 9-11 Οκτωβρίου 2015. «Χάρηκα πολύ που σας είδα σε αυτό το δημιουργικό τριήμερο. Θέλω πραγματικά να σας συγχαρώ για την πρωτοβουλία να δημιουργηθεί αυτό το πρόγραμμα. Εχω ξετρελαθεί με τα μηνύματα που θέλει να περάσει, μου έχει δημιουργήσει ελπίδα για το μέλλον και για μια καλύτερη κοινωνία. Σας ευχαριστώ που μου θυμίσατε ότι μπορώ να αλλάξω τον κόσμο» είπε για την εμπειρία εκπαιδευτικός από σχολείο της άγονης γραμμής του Αιγαίου.
Στο πλάι των εκπαιδευτικών βρέθηκαν άνθρωποι με εμπειρία στις εθελοντικές δράσεις και εκπρόσωποι μη κυβερνητικών οργανώσεων. Ενα καλό «μάθημα» εθελοντισμού εντός σχολικών τειχών έφτασε από το Ρέθυμνο, όπου η τοπική ομάδα μπάσκετ υλοποιεί το πρόγραμμα κοινωνικής ευθύνης «Rethymno Assist». Με τη δράση «Κηπουρέματα» οι μαθητές των σχολείων της πόλης μαθαίνουν να τρέφονται σωστά, να αθλούνται και να προσφέρουν φυτεύοντας λαχανόκηπους! Στον προαύλιο χώρο του σχολείου κατασκευάζονται ειδικά παρτέρια για αυτόν τον σκοπό και ό,τι παράγεται θα διατίθεται σε εκείνους που έχουν ανάγκη μέσω του σχολείου και της Εκκλησίας.
Ψηφιακά παιχνίδια
Σε μία από τις ψηφιακές δραστηριότητες του προγράμματος η Αντελίνα βρίσκεται στο πάρκο όπου διαπιστώνει ότι η τραμπάλα βγαίνει από τη θέση της, πράγμα επικίνδυνο για τα παιδιά. «Τι μπορεί να κάνει για να λύσει το πρόβλημα;». Υπάρχουν πολλές εκδοχές, μία μόνο όμως είναι η σωστή για έναν ευαισθητοποιημένο πολίτη. Ενέργεια Α: Να διαλύσει την τραμπάλα για να μην κάτσει κανείς πάνω της. Ενέργεια Β: Να ψάξει το τηλέφωνο της τεχνικής υπηρεσίας του δήμου για να το αναφέρει. Ενέργεια Γ: Να ψάξει το τηλέφωνο της τεχνικής υπηρεσίας του δήμου για να το αναφέρει και να γράψει σε ένα χαρτί που κολλά στην τραμπάλα «Προσοχή, σπασμένη». Ενέργεια Δ: Δεν είναι δική της δουλειά να ειδοποιήσει τον δήμο. Ας το κάνει κάποιος άλλος, υπάρχουν και φύλακες του πάρκου. «Ποια από τις ενέργειες αυτές έχει τα χαρακτηριστικά του εθελοντισμού;». Σε αυτό το ερώτημα θα πρέπει να απαντήσει το παιδί που περιηγείται στο «Νοιάζομαι και Δρω».
Στόχος του πιλοτικού σταδίου δεν είναι μόνο η αξιολόγηση και ο εμπλουτισμός, όπου καταστεί απαραίτητο, του υλικού αλλά και η ανάδειξη των σχολείων σε  μικρές κοιτίδες εθελοντισμού που θα δρουν και ως ομάδες, μικρά δίκτυα δηλαδή με έναν συντονιστή. «Σημαντικός είναι και ο παράγοντας της βιωσιμότητας, δηλαδή ακόμη και μετά την πιλοτική φάση οι σχολικές κοινότητες να συνεχίσουν να είναι ενεργές, να παίρνουν πρωτοβουλίες και να προχωρούν σε συνέργειες» εξηγεί η υπεύθυνη του προγράμματος.
Ακόμη είναι σημαντικό μαθητές και εκπαιδευτικοί να επιδιώκουν μετρήσιμα αποτελέσματα στις εθελοντικές δράσεις τους που θα αφήνουν ένα κοινωνικό αποτύπωμα. «Μας εξέπληξε θετικά η ανταπόκριση των εκπαιδευτικών, οι οποίοι παρουσίασαν ιδέες, έκαναν προτάσεις. Στη διάρκεια της επιμόρφωσης επιβεβαιώθηκε ότι η ανάγκη ένταξης του εθελοντισμού στην εκπαιδευτική διαδικασία αποτελεί τελικά ανάγκη της  ίδιας της κοινωνίας» καταλήγει η κυρία Ματιάτου.
Το έργο «Νοιάζομαι και Δρω» χρηματοδοτείται μέσω του προγράμματος «Είμαστε Ολοι Πολίτες», το οποίο είναι μέρος του συνολικού Χρηματοδοτικού Μηχανισμού του ΕΟΧ για την Ελλάδα, με διαχειριστή το Ιδρυμα Μποδοσάκη.
Στόχος του προγράμματος είναι η ενδυνάμωση της κοινωνίας των πολιτών στη χώρα μας και η ενίσχυση της κοινωνικής δικαιοσύνης, της δημοκρατίας και της βιώσιμης ανάπτυξης. Η επέκταση της πιλοτικής εφαρμογής του σε 50 επιπλέον σχολεία 12 περιφερειών της χώρας έγινε με ευγενική δωρεά του Ιδρύματος «Σταύρος Νιάρχος».

Αρχίζουν να περπατούν και να μιλούν πολύ νωρίς. Μαθαίνουν να διαβάζουν χωρίς να τα έχει διδάξει κανείς. Κάνουν περίεργες ερωτήσεις για την ηλικία τους και επιδίδονται σε πολύπλοκους συλλογισμούς. Βαριούνται εύκολα, αντιδρούν έντονα, αμφισβητούν τα πάντα. Μένουν στο περιθώριο...
Χαρισματικά παιδιά. Αντιστοιχούν στο 1% του παγκόσμιου πληθυσμού. Χαρακτηρίζονται από σύνθετο τρόπο σκέψης, ποικιλία ταλέντων, έντονη κριτική διάθεση, ιδιαίτερο χιούμορ, πολύ υψηλό δείκτη IQ και συχνά παρουσιάζουν συναισθηματική ανάπτυξη ξένη προς την ηλικία τους. Μερικά απ' αυτά διαπρέπουν. Τα περισσότερα, όμως, δεν επιβραβεύονται ούτε από την οικογένεια, ούτε από το εκπαιδευτικό σύστημα και μέχρι την εφηβεία σταματούν το σχολείο και περιθωριοποιούνται. Αντί να θεωρούνται ευλογία για την κοινωνία, εξοστρακίζονται ή εντάσσονται στη χορεία των χρυσών μετριοτήτων.

Περίπτωση 1η
Ο Μάρκος ήταν τριών, όταν είπε στη μητέρα του: «Δεν ξέρω τι είναι το καλό και τι το κακό. Ανησυχώ ότι δεν έχω συνείδηση». Ηταν η πρώτη υπαρξιακή κρίση του. Στα τέσσερα τον απασχολούσε η φύση των σχέσεων των ανθρώπων και έφτιαχνε σενάρια για ταινίες επιστημονικής φαντασίας. Τα συνεχή «γιατί» του Μάρκου και η δυσκολία του να ενταχθεί στις παρέες των παιδιών στο νηπιαγωγείο και στο δημοτικό έκαναν τους γονείς του και τον περίγυρό του να τον αντιμετωπίζουν ως προβληματικό. Η δασκάλα του, ανήσυχη, ζήτησε να αξιολογηθεί τόσο συναισθηματικά όσο και νοητικά. Ο ψυχολόγος τον χαρακτήρισε «φυσιολογικό και κακομαθημένο». Στο τμήμα αναπτυξιακής παιδιατρικής του Νοσοκομείου Παίδων, όμως, ο Μάρκος σημείωσε την υψηλότερη βαθμολογία στο τεστ νοημοσύνης, ενώ -αντίθετα- η συναισθηματική νοημοσύνη του ήταν χαμηλότερη από τη φυσιολογική για την ηλικία του. Πρακτικά, αυτό σημαίνει ότι ο Μάρκος, λόγω πολύ υψηλού IQ, αντιλαμβάνεται πράγματα που δεν μπορεί να διαχειριστεί.
 
Περίπτωση 2η Η Μαρία μίλησε πριν από τα δύο της με λογικές προτάσεις. Λίγο αργότερα, λόγω ατυχήματος, μπήκε σε νοσοκομείο. Στα χέρια της βρέθηκαν τότε παιδικά βιβλία, τα οποία άρχισε μόνη της να διαβάζει. Το «φαινόμενο Μαρία», αν και κατέπληξε το νοσοκομείο, έβγαλε εκτός εαυτού τη μητέρα, η οποία πέταξε όλα τα βιβλία της μικρής και τα αντικατέστησε με κούκλες. Κατόπιν, στην Α' δημοτικού, ο δάσκαλος αντιλήφθηκε αμέσως ότι το παιδί είχε προηγμένες ικανότητες σκέψης και ανάλυσης. Οι γονείς πήγαν όμως τη Μαρία στη μονάδα αναπτυξιακής παιδιατρικής του νοσοκομείου Αγλαΐα Κυριακού με έναν χρόνο καθυστέρηση, παρά την επιμονή του δασκάλου. Οπως τελικά αποδείχτηκε, η Μαρία είχε δείκτη νοημοσύνης 180 και βεβαίως ήταν χαρισματική. Σήμερα είναι ενταγμένη σε πρόγραμμα παρακολούθησης μαζί με άλλα 30 χαρισματικά παιδιά.
 
Χαμένα στην εκπαίδευση
 
«Ως χάρισμα ορίζεται η έμφυτη εξαιρετική ικανότητα. Για να χαρακτηριστεί ένα παιδί χαρισματικό, εκτός από υψηλό δείκτη νοημοσύνης, πρέπει να διαθέτει δημιουργικό τρόπο σκέψης, κλίση στην επιστήμη ή στην τέχνη, ηγετικές ικανότητες, συναισθηματική και ψυχική σταθερότητα και υγεία», εξηγεί η κυρία Λωρέττα Θωμαΐδου, επίκουρη καθηγήτρια αναπτυξιακής παιδιατρικής και επιστημονική υπεύθυνη στην αντίστοιχη μονάδα της Β' παιδιατρικής κλινικής του νοσοκομείου Αγλαΐα Κυριακού.

Το ταλέντο δεν προϋποθέτει απαραιτήτως υψηλή ευφυΐα, όπως και η υψηλή ευφυΐα δεν σημαίνει απαραιτήτως ύπαρξη χαρίσματος. Από την άλλη, ως δημιουργικότητα ορίζεται η ικανότητα να διακρίνεις, να συνδέεις και να γενικεύεις ασυνήθιστες έννοιες μέσα από αντισυμβατικές οδούς. Ομως πόσο μπορούμε εμείς -οι μέσης ευφυΐας γονείς, εκπαιδευτικοί και παρατηρητές- να αντιληφθούμε και να κατανοήσουμε τα χαρισματικά παιδιά ή να τα βοηθήσουμε να εξελιχθούν; Τα χαρισματικά παιδιά είναι μια ειδική και παραμελημένη ομάδα. Πολλές φορές -βεβαίως λανθασμένα- χαρακτηρίζονται υπερκινητικά, τεμπέλικα, αφηρημένα, ακόμη και νοητικώς καθυστερημένα.
 
 
Αν μιλήσουμε δε για την ελληνική εκπαιδευτική πραγματικότητα, ο νέος νόμος για την ειδική αγωγή (Ν. 3699/2008) περιλαμβάνει εδάφιο το οποίο αφορά τους μαθητές με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες και περιέχει μνεία για τα παιδιά εκείνα που έχουν μία ή περισσότερες νοητικές ικανότητες ή κλίσεις σε ασυνήθιστο επίπεδο για την ηλικία τους. Ωστόσο, στον νόμο δεν γίνεται σαφής λόγος για τις ικανότητες, τον τρόπο αξιολόγησης και τις ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες των μαθητών αυτής της κατηγορίας.
Ετσι το μεγάλο ερώτημα, τόσο για τους γονείς όσο και για τους αρμόδιους φορείς, παραμένει: τα χαρισματικά παιδιά χρειάζονται ή όχι ειδικά σχολεία; Το ελληνικό σύστημα εκπαίδευσης είναι επικεντρωμένο στον συμβατικό τρόπο σκέψης και μάθησης, δηλαδή στη βήμα προς βήμα κατάρτιση της μεγάλης μάζας των παιδιών. «Αυτός ο τρόπος δεν ενδείκνυται για τα χαρισματικά παιδιά, γιατί δεν αντέχουν τις επαναλήψεις», λέει η κυρία Θωμαΐδου.
 
«Συχνά έρχονται στο τμήμα χαρισματικά παιδιά με διάγνωση ότι έχουν μαθησιακές δυσκολίες. Ομως είναι λάθος να ξεχωρίζουμε τα παιδιά. Πολλοί θεωρούν τα χαρισματικά παιδιά ως μια ελίτ. Προσωπικά θεωρώ ότι δεν βοηθούνται με πράξεις που τα περιθωριοποιούν. Το ζητούμενο είναι η ομαλή και αρμονική ενσωμάτωση στην κοινωνία, τόσο των ελλειμματικών όσο και των χαρισματικών παιδιών. Αυτή είναι η προσωπική μου θέση αλλά και η επίσημη θέση των ειδικών διεθνώς. Ο Αϊνστάιν πήγε σε ειδικό σχολείο;». Η ευαισθητοποίηση και η σωστή ενημέρωση των εκπαιδευτικών, ο εμπλουτισμός των σχολικών μαθημάτων με ειδικά προγράμματα και καινοφανή στοιχεία, η τοποθέτηση κάποιων παιδιών σε μεγαλύτερη τάξη (πρόγραμμα επιτάχυνσης) είναι όσα προσπαθούμε να κάνουμε και εδώ στην Ελλάδα. Στην πραγματικότητα, όμως, ελάχιστα παιδιά κατάφεραν να πάνε νωρίτερα στο δημοτικό, τα προγράμματα εμπλουτισμού ύλης εξαρτώνται από την ευαισθησία και το φιλότιμο του εκπαιδευτικού, στα προγράμματα καινοφανών στοιχείων υστερούμε ως χώρα. Ετσι, περίπου το 70% των χαρισματικών παιδιών καταλήγει να σταματάει το σχολείο στην εφηβεία, διότι δεν αντιμετωπίζεται σωστά.
 
Χαρισματικά και ανεπιθύμητα
 
Η κυρία Βάσω Ανδρούτσου, πρόεδρος του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων Χαρισματικών και Ταλαντούχων Παιδιών, είναι μητέρα δύο αγοριών που αξιολογήθηκαν ως χαρισματικά από τους επίσημους φορείς. Σήμερα, οπότε τα παιδιά είναι στην εφηβεία και τα μεγάλα ζόρια έχουν περάσει, δέχθηκε να μιλήσει για την εμπειρία της: «Αν επιχειρούσα να περιγράψω την εμπειρία όλων μας, θα την όριζα ως Γολγοθά, τόσο σε σχέση με τα ενδογενή προβλήματα όσο και σε σχέση με τη στάση και τη συμπεριφορά των τρίτων. Οταν διαπιστώσαμε ότι τα παιδιά μας διαφοροποιούνταν από τα άλλα της ηλικίας τους, απευθυνθήκαμε σε διάφορους φορείς ζητώντας τη συνδρομή τους. Εισπράξαμε δριμύτατη κριτική και κακοηθέστατα σχόλια - κάποιος μάλιστα με αποκάλεσε «τρελοκαμπέρω»! Τα παιδιά υπέφεραν τα πάνδεινα στο σχολείο. Παρ' όλο που είχαν εξαιρετική αντιληπτική ικανότητα, ποτέ δεν θεωρήθηκαν καλοί μαθητές. Ολη η μέχρι τώρα σχολική τους ζωή ταυτίστηκε με την άσχημη κριτική, την ποταπή αντιμετώπιση, τις θλιβερές υποδείξεις.
 
Αλλάξαμε τόσα σχολεία όσα σχεδόν τα σχολικά τους χρόνια. Στην αρχή ελπίζοντας ότι θα βρούμε το σχολείο που θα μπορούσε να ανταποκριθεί στις ανάγκες τους. Μετά το σχολείο όπου τα παιδιά θα αποτελούσαν ελάσσονα στόχο. Σήμερα ο Νικόλας είναι 17 ετών και λέει ότι «κάηκε στη διαδρομή». Φτάνοντας στην εφηβεία, όπου το αίσθημα του ανήκειν είναι πολύ επιτακτικό, θυσίασε την αληθινή του φύση για να ενταχθεί στην ομάδα των χρονολογικά συνομηλίκων του και χειροτέρεψε τις σχολικές επιδόσεις του. Ετσι το μέλλον του είναι πια αβέβαιο. Ενώ, υπό άλλες εκπαιδευτικές συνθήκες, θα προδιαγραφόταν λαμπρό. Από την άλλη, ο Αναστάσιος, 15 ετών σήμερα, ο οποίος φοιτά στη Γ΄ λυκείου ύστερα από επιτάχυνση, δείχνει να έχασε τα εσωτερικά του κίνητρα. Δοκιμάζεται από το σύνδρομο της ανίας και των ανύπαρκτων προκλήσεων.
Τελικά η περίπτωση των γιων μου αποδεικνύει την ακαταλληλότητα του συστήματος σε ό,τι αφορά την εκπαίδευση χαρισματικών παιδιών και δείχνει την αδιαφορία και την ανικανότητα με τις οποίες η πολιτεία στέκεται μπροστά στην απώλεια εξαιρετικών μυαλών».
 
Οδηγίες προς γονείς
 
Τα χαρισματικά παιδιά είναι μια ακόμη κατηγορία με ειδικές ανάγκες σε εκπαιδευτικό, συναισθηματικό και ψυχολογικό επίπεδο. Τα χαρακτηρίζει η ασύγχρονη ανάπτυξη των γνωστικών τους ικανοτήτων σε σχέση με τις συναισθηματικές. Βιώνουν απίστευτη μοναξιά και άγχος και γι' αυτό συχνά δραπετεύουν σε έναν φανταστικό κόσμο. Δεν κινδυνεύουν από τις υψηλές ικανότητές τους αλλά από την παρεμπόδιση της εκδήλωσής τους. Πάντως, επειδή οι ικανότητες αυτές είναι έμφυτες και ισχυρές, αν καταπιεστούν μπορεί να εξελιχθούν ακόμη και σε διαταραχές. Για τους γονείς τα παιδιά είναι αντικείμενα υπερηφάνειας και θαυμασμού.
Επίσης, αποτελούν πηγή φόβου, αγωνίας και μοναξιάς. Τα χαρισματικά παιδιά είναι όμως εξαιρετικές περιπτώσεις ατόμων και δεν πρέπει να αποπροσανατολίζονται ούτε λόγω γονεϊκού φόβου ούτε εξαιτίας γονεϊκής φορτικότητας. Αν για κάποιο λόγο νιώθετε λοιπόν ότι έρχεστε σε επαφή με ένα χαρισματικό παιδί, πρέπει να κατανοήσετε ότι η ψυχική του ισορροπία εξαρτάται πρωτίστως από την κάλυψη των συναισθηματικών του αναγκών.
Ετσι, όσο ασυνήθιστες ή παράξενες κι αν είναι οι ερωτήσεις του παιδιού σας, μην το απομακρύνετε από αυτή την κατεύθυνση. Η αποθάρρυνση το διαταράσσει συναισθηματικά και ψυχικά. Η υπερενθάρρυνση, από την άλλη πλευρά, μπορεί εξίσου να βλάψει το παιδί, να το εγκλωβίσει στο πλαίσιο των δικών σας προσδοκιών. Με άλλα λόγια, σωστή αντιμετώπιση ενός τέτοιου παιδιού σημαίνει αποδοχή, κατανόηση, ευαισθησία και ευελιξία.
Στο χαρισματικό παιδί δεν λες τι να κάνει. Απλώς το ακολουθείς
.
 
Τι σημαίνει χάρισμα
 
Γλωσσική ευφυΐα: εξαιρετική ικανότητα στην κατανόηση και στον χειρισμό της γλώσσας. Παράδειγμα: Τ. Σ. Ελιοτ
Λογική Ή μαθηματική ευφυΐα: υψηλή αντίληψη στη χρήση αφηρημένων σχέσεων και εννοιών. Παράδειγμα: Αϊνστάιν
Μουσική ευφυΐα: ικανότητα δημιουργίας εννοιών που αποτελούνται από ήχους. Παράδειγμα: Μότσαρτ
Σωματική Ή κιναισθητική ευφυΐα: επιτρέπει τη χρήση του σώματος με εξαιρετική δεξιοτεχνία. Παράδειγμα: Μάρθα Γκράχαμ
Ενδοπροσωπική ευφυΐα: ικανότητα διάκρισης μεταξύ διαφορετικών συναισθημάτων και οικοδόμησης ορθών ψυχικών προτύπων. Παράδειγμα: Ζίγκμουντ Φρόιντ
Διαπροσωπική ευφυΐα: ικανότητα αναγνώρισης και εκμετάλλευσης των συναισθημάτων των άλλων. Παράδειγμα: Μαχάτμα Γκάντι
Φυσιογνωστική ευφυΐα: επιτρέπει τη διάκριση, ταξινόμηση και χρήση στοιχείων του φυσικού κόσμου. Παράδειγμα: Δαρβίνος
 
Πηγή: Καθημερινή/ Γυναίκα
Της Κατερίνας Χτενέλη